Entok güven tazeledi

Eskişehirspor Başkanı Ulaş Entok, gerçekleştirilen kongreye tek liste olarak katıldı ve güven tazeledi. Sayın Entok’u tebrik ederim; onun başarılı olması demek, Eskişehirspor’un başarılı olacağı anlamına geliyor.
Bazen, “Acaba Eskişehirspor başkanı olsam nasıl olurdu?” diye düşünüyorum. Sonra kâbustan uyanmış gibi yerimden fırlıyorum.

Eskişehirspor Başkanı olursanız, hiç kimseye yaranamazsınız. Politikacılar “Eskişehirspor siyaset üstüdür” der, ama kendilerini de sürekli övmenizi bekler. Övmezseniz de alınırlar. Överseniz, bu kez karşı taraftaki politikacılarla uğraşmanız gerekir.
Taraftar kaybedilen ilk maçta size hakaret eder.

Maçı 5 – 0 kazanın; şöhret olmak isteyen gazeteciler, “Bu takımdan cacık olmaz” der.

Menajerler kapınızda cirit atar, istediği parayı kazanamazlarsa hakkınızda dedikodu çıkartırlar.

Futbolcular arasından erken yaşta parayı bulmuş, eğitimsiz, şımarık tipler çıkar. Bir de onlarla uğraşmak zorunda kalırsınız.

Özetle Eskişehirspor Başkanı olmak zordur. Bu zor göreve talip olanlara yardımcı olmamız lazım.

Şimdi Eskişehirspor yeni bir maceraya giriyor. Moral bozmak istemem ancak takımın bu sene şampiyon olabileceğini pek zannetmiyorum. Çünkü bizim paramız yok. Paranın olmadığı yerde sahip olunabilecek en büyük servet sabırdır. Sabırlı olmamız lazım. Küme düşmeyelim, bir iki sene içerisinde toparlanırız.

Sırada Türkiye var 

Dünyanın en belalı ülkesi olan İsrail, İran’a saldırdı. Öncelikle şunu söyleyeyim; İsrail’le şeytanın arasında savaş olsa, ben şeytanın tarafını tutarım. İsrail tepeden tırnağa kadar insanlık düşmanı ve terörist bir ülke. Tabii İran’ın da sağlam bir pabuç olduğunu söylemiyorum. Biz meseleye milli çıkarlarımız açısından bakalım.

İran nükleer silah yapmak isteyen bir ülke. “Biz vallahi barışçıl amaçlarla nükleer teknolojiye yatırım yapıyoruz” demelerinin ciddiye alınır bir yönü yok. İran atom bombasını İsrail’e karşı kullanmak için istiyor. Öte yandan aynı İran’ın elinde atom bombası olursa, bize karşı kullanmayacağının da garantisi yok. Velhasılıkelam İran’ın nükleer tesislerinin bombalanması, bizim de çıkarlarımıza uygun bir gelişme.

Öte yandan bu meselenin çok rahat diplomasi yoluyla halledilebileceğini görüyoruz. İran’a 1979 yılından beri haksız ambargolar uygulanıyor. Adamlar dışarıya petrol bile satamıyor. Söz konusu ambargoları biraz hafifletir, İran’ı nükleer silah yapmaktan caydırabilirdiniz. Savaş açmaya hiç gerek yoktu.

Bu arada madem ki nükleer silaha sahip olmak kötü bir şey, neden kimse İsrail’e gıkını çıkartamıyor? İsrail’in elinde nükleer silahlar olduğu yıllardır biliniyor. 

Kimler “Eş Başkanıyım” diye övünüyor bilemeyeceğim; ama Büyük Ortadoğu Projesi diye bir şey var ve tıkır tıkır ilerliyor.

Önce Irak’ı devirdiler, sonra Suriye’yi devirdiler. Bizim AKTrollerimiz, ağızlarından salyalar aka aka Beşar Esad’ın devrilmesini kutladı. Şimdi İran’ın defterini dürüyorlar.

Peki sırada kim var dersiniz?

Bir an evvel aklımızı başımıza almamız ve bir Siyonist projesi olan PKK ile yakınlaşma sürecinden ayrılmamız lazım. Bütün bu gelişmelerin birbirleriyle alakalı olduğunu ben buradan, oturduğum yerden görüyorum; efendi hazretlerimiz görmüyorlar mı?