Saltanatım var benim

Yaklaşan kongre öncesinde Eskişehirspor'a yeni bir yönetim tâlip oldu. Sayın Sebahattin Tetik ve arkadaşları belediyelerden destek almaları durumunda yönetime aday olacaklarını açıkladı.
Ne yalan söyleyeyim; bu koşullar altında ben de Eskişehirspor başkanlığına aday olabilirim. Futbolcuların maaşlarını Yılmaz Büyükerşen'e ödetirim. Üstüne teknik heyetin masraflarını Ahmet Ataç'a, kulüp personelinkini Kazım Kurt'a havala ettim mi tamamdır.
Hatta banka borçlarını ESO Başkanı Celalettin Kesikbaş'a, sigorta masraflarını ETO Başkanı Metin Güler'e, deplasman giderlerini de ESGROUP Yönetim Kurulu Başkanı Özgür Fetih Demirdaş'a havâle edebilirim. Kulübün yemek masraflarını da ETB Başkanı Ömer Zeydan'a yükledim mi tamamdır. İtiraz eden olursa da, "Herkes kendi cebinden yesin, saltanatım var benim" der, işin içinden çıkarım.
Öte yandan son zamanlarda Eskişehirspor'un kurtulması için sosyal medyada da bir kampanya başlatıldı. Pek çok Eskişehirsporlu Yılmaz Büyükerşen'in kulübü yönetmesini veya en azından kulübe maddi destekte bulunmasını istiyor. Büyükerşen'in yanıtı ise basit; "Kulüp şirketleşmeden kurtulamaz..." Sayın Büyükerşen şirketleşmenin dışındaki adımların günü kurtarmaya yönelik olduğunu, dertlerimize deva olmayacağını ifade ediyor. Kendisine büyük oranda katılıyorum. Ancak katılmadığım noktalar da var. Öncelikle Eskişehirspor'un şirketleşmesi gerektiği net bir şekilde ortada.
Bu işi dernek statüsüyle devam ettirmek mümkün değil. Kulüp dernek statüsünde olduğu müddetçe 10 liralık transfere 100 lira harcanıp harcanmadığını bilemeyeceğiz. Zaten şu anda içinde bulunduğumuz durum bu denetimsizlikten kaynaklanmıyor mu? Öte yandan günü de kurtarmamız lazım. Bazı basit hatalardan dolayı önce 6 puan, akabinde de 3 puan ceza aldıysak, günü kurtarmayı beceremediğimiz için oluyor. Yapmamız gereken şey önce günü kurtaracak bir yönetim bulup, daha sonra da şirketleşecek ve geleceğimizi kurtaracak adımlar atmak olmalı.
Bütün bunlardan sonra Yılmaz Büyükerşen'in kapısını çalıp, yardım ve akıl isteyecek yüzümüz olabilir. Yoksa, "Yarın ola hayır ola" demeye devam ederiz.

Jandarmanın ellerine sağlık

Odunpazarı İlçe Jandarma Komutanlığı'na bağlı askerler, Yenisofça Köyü'nde kaçak avlanan üç kişiyi yakalamış. Avcılar avlanması yasak olan bir kızıl geyiği vurduktan sonra kaçarken yakalanmış. Jandarma yaptığı operasyonla üç kaçak avcıyı, zavallı hayvanı vurdukları silahı ve olay mahalline geldikleri aracı zapt etmiş. Kanunlara göre bu avcılar hakkında işlem yapılacak ve silahlarının yanı sıra, araçlarına da el konulacak. Binbaşı Emre Çelik ve silah arkadaşlarını tebrik ederiz. Elleri dert görmesin. Avcılığa saygım var. Ancak avcıların da kanunlara saygılı olması gerekiyor. Kaçak ve kanunsuz avcılık Türkiye'nin en önemli çevre sorunlarının başında geliyor. Tabii bu arada yivsiz silahların peynir – ekmek gibi satıldığının da altını çizmek isteriz. Bu konuda da – Sanırım – milletvekillerimize çok iş düşüyor.

Yerli ve milli zekamız sınıfta kaldı

Milli Eğitim Bakanlığımız 2019 – 20 eğitim öğretim yılına 18 milyon öğrencinin zeka seviyesini tespit ederek başlamak istedi. Bunun için de Anadolu Üniversitesi ile bir işbirliğine girerek ASAK adlı bir uygulamaya hayata geçirmişti. Profesör Uğur Sak'ın imzası bulunan bu uygulamadan dolayı gurur duymuş, Eskişehirli bir bilim adamının yarattığı bu testin ülkemize büyük kazanımlar sağlayacağını umut etmiştik. Ancak burasının Türkiye olduğunu da unutmuştuk...
Şimdi Milli Eğitim Bakanlığı yetkilileri 4'üncü sınıf öğrencilerine verilen testleri ikinci sınıf öğrencilerine, 2'inci sınıfınkini de 4'üncü sınıf öğrencilerine vermiş. Böyle olunca 2'inci sınıftaki pek çok öğrenciye 'Gerizekalı' muamelesi yapılmış. 4'lerden ise pek çok üstün zekalı çocuk çıktığı zannedilmiş. Görüyor musunuz memleketin nasıl yönetildiğini? Şimdi anlıyor musunuz neden iki yakamızın bir araya gelmediğini?..
Yerli ve Milli Zeka Testi yapacak bilim adamlarımız var çok şükür. Ancak bunları uygulayacak yetkililere de bir zeka testi yapılsa fena olmayacak...