Trafik Kazasında Hayatını Kaybeden Motosiklet Tutk… 1969 Bilecik Spor Kulübü, 1. Amatör Lig’E Düştü Flaş atama duyurusu: Sınav Eskişehir'de de yapılac… Kayabelen 27. Hamza Şeyh Dedeyi Anma Şenlikleri Ya… Eskişehir'den köye yerleşmek isteyenlere örnek hik… İhsaniye’De Frigya 1. Geleneksel Futbol Turnuvası … Pazaryerili Sporcu Kick Boks Dünya Kupasında 3.Old… Polis Memurunun Dikkatinden Kaçmayan 3 Kadın Şüphe… Vali Hüseyin Aksoy'a Başkan Karabacak'tan ziyaret Eskişehir Ülkü Ocakları'na yeni atama Eskişehir'de 50 bisikletçiden Atatürk için anlamlı… Eskişehir'de her gün 30 kilo yemek dağıtıyor! İşte… Yeniceköy Şifa Hamamı Havuzuna Doğal Güzellik Kata… Eskişehir'in milli atletizm sporcusundan gururland… Eskişehir’deki parklarda polis denetimi Aman dikkat: Eskişehir'deki sürücüler bu bölgede c…

Üye Girişi

Üye Ol

Eskişehir

Alpu

Spor

Gündem

Eskişehir Hava Durumu

Resmi İlanlar

Eskişehir Nöbetçi Eczaneler

Afyon

Bilecik

Eskişehir Gezi Rehberi

Eskişehir Parkları Eskişehir Müzeleri Eskişehir Yemekleri Eskişehir Camileri, Külliyeleri ve Anıtları Eskişehir Alışveriş Merkezleri Eskişehir Restoranları (Yeme İçme) Eskişehir Gece Hayatı

Magazin

DİĞER

Kütahya Ekonomi Eskişehir etkinlik Kültür Sanat Dünya Sağlık Teknoloji Eğitim Röportaj Biyografi Eskişehir Siyasetçileri Yaşam Ramazan

Eskişehir Videoları Foto Galeri Yazarlar Eskişehir İş İlanları Seri İlanlar İletişim

20.05.2024 - Pazartesi

Osman Cemoğlu

Tüm Yazıları Diğer Yazarlar

Yanal mı, Yalan mı?

14 Ağustos 2014 00:30

Onun için çok büyük hoca dediler…

Arkasından estirilen yapay rüzgârların gücüyle önemli yerlere de geldi…

Alaylı değil, mektepliydi…

Manisa Spor Akademisinde tedrisat görmüş ve bu okuldan icazet almıştı…

Futbolcusunun motivasyonundan, halet-i ruhiyesinden çok, futbolun bilimsel yönünü önemsediği için adı bilgisayarlı teknik direktöre çıkmıştı…

Çıraklık ve kalfalık dönemi Yeni Salihlispor, Manisaspor, Denizlispor, Ankaragücü, Gençlerbirliği gibi takımlarda geçti…

Ve ustalık (!) döneminde Trabzonspor, A Milli Takımı, Eskişehirspor derken nihayet rüyalarının takımı Fenerbahçe’nin başına geçti…

Nevi şahsına münhasır kişiliğiyle, çalıştırdığı takımlarda uzun süreli görev yapamıyor, genellikle sözleşmesi bitmeden ayrılmak zorunda kalıyordu…

Onca takımı çalıştırmasına rağmen öyle dişe dokunur bir başarısı da yoktu…

Yeni Salihlispor’un hocasıyken kazandığı Afyonkarahisar, Çay Belediyesi Kaymakamlık Kupası CV’sinin en güzel köşesinde tek başına nazarlık gibi duruyordu…

Bu arada futbol literatürümüz “Yanal sendromu” adıyla yepyeni bir sözcükle tanışıyordu. Yani çalıştırdığı takımlar lige fırtına gibi başlıyor ancak ikinci yarıyla birlikte düşüşe geçerek ligin sonunu getiremiyordu…

Bir “Ersun klasiği” haline gelen bu durum bütün çalıştırdığı takımlarda hemen hemen yaşanıyordu…

Eskişehirspor’a “Halil Ünal”la görkemli bir şekilde gelmişti…

“Mesut Hoşcan”la, sarhoş olarak geldiği iddia edilen gergin bir görüşmeyle gitti…

Eskişehirspor’la nikâhı devam ederken Fenerle flörtü günlerce gazete manşetlerini süsledi…

Alelacele tası tarağı toplayıp, seccadeyi “Aziz Yıldırım”ın kapısına serdikten ve haftalarca “Yıldırım”ın kapısında umarsızca geceledikten sonra nihayet zoraki nikâh kıyıldı…

Fener'in şampiyonluğuna rağmen bu beraberlik uzun sürmedi. Geçtiğimiz günlerde “Yanal”ın istifasıyla (!) sona erdi. Ancak 17 yıldır Fenerbahçe’nin imparatorluk mührünü elinde tutan ve 16 ayrı hocayla çalışan Aziz Yıldırım’ın “Burada kimse istifa edemez. Ancak ben gönderirim” sözü akıllara ister istemez istifa değil de sanki kovulmayı getiriyor…

İstifa ya da kovulma…

Bu saatten sonra çokta önem taşımıyor. Ancak “Aziz Yıldırım”ın bu ayrılık sonunda yaptığı açıklamalar öyle yenilir yutulur cinsten değildi…

Özetle şöyle diyor Yıldırım:

“Bunun hangi takımda ne başarısı var. Burada başarıyı o değil oyuncular elde etti. Yani kendi kerameti değil takımın kerameti…”

İster futbolcuların, ister “Ersun”un, kimin kerameti olursa olsun, en azından teknik direktörlük bavuluna “Çay Belediyesi Kaymakamlık Kupası”nın yanına yıllar sonra, Fenerbahçe’nin hediye ettiği “Süper Lig Kupası” belki çeyrek yüzyıllık kariyerinin en büyük ödülü oldu…

Ve 24 yıl evvel Sarayköyspor ile başladığı teknik direktörlük serüveninde, valizindeki tek kupanın yanına ikincisini koyarak Kadıköy’den mutlu (!) ayrılan ya da kovulan Ersun, “Yanal mı yoksa yalan mı?” Anlaşılan bir süre daha tartışılacak gibi...