Atatürk düşmanları bizi karanlığa sokuyor

Bugün 10 Kasım. Cumhuriyetimizin Kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ü ebediyete uğurlayışımızın ardından 85 yıl geçmiş. Ülkemizin içinde bulunduğu durumu gördükçe iç geçiriyor ve “Ah! Keşke Atatürk yaşasaydı” diyoruz. İşin doğrusu "Atatürk yaşasaydı" diye bir cümle kurmanın da pek anlamı yok. Bundan 142 yıl önce doğan bir kişinin zaten şu anda aramızda yaşaması imkansız.
Ancak aynı Atatürk’ü anlar ve ilkelerini yaşatırsak, ahlar -  vahlar çekerek dizlerimizi dövmemize de gerek kalmaz.
Maalesef bugün Atatürk’ü anlayanların sayısının çok azaldığını görüyoruz. Bugün nasıl ki “İslamcılık” adı altında Türk düşmanlığı yapanlar varsa, aynı şekilde laiklik adı altında üstü kapalı bir din düşmanlığı yapanlar da var.
Bugün Milliyetçiliği bir köşeye bırakarak, Halkçılık adı altında devlet ve millet düşmanlığı yapanlar da var.
Ve hepsinden önemlisi giderek sesleri daha kuvvetli çıkan tekkeler, zaviyeler ve tarikatlar da var. İşte bunların bir kısmının 15 Temmuz’da yaptıkları ihanet ortada.
Kız çocuklarıyla erkek çocuklarının aynı okulda okumasını bile dillerine doladılar. Karanlıktan beslenen bu yarasalar, gün geçtikçe Türkiye’yi daha karanlığa sokmaya çalışıyorlar.
Bugün 10 Kasım…
Sadece geçmişe bakıp Atamızın kaybından dolayı üzülmüyoruz. Aynı zamanda geleceğimize bakarak endişe ediyoruz. Çünkü hepimiz farkındayız ki ülke olarak her geçen gün büyük felaketlere daha çok yaklaşıyoruz. Ve yine hepimiz farkındayız ki bütün bunlar Atatürk’ün bize çizdiği aydınlık yoldan saptığımız için başımıza geliyor. 

İstifa milletin gündeminde değil 

Nebi Hatipoğlu’nun istifasıyla ilgili çok şeyler yazıldı. Muhtemelen önümüzdeki günlerde bu konu yine gündemi meşgul edecek. Ancak halkın gündemine baktığınız zaman bu konunun seçmeni çok ilgilendirmediğini görüyoruz.
CHP seçmeni – Muhtemelen Teğmen Mehmet Ali Çelebi’yi unutmuş olacaklar ki – “Sağcılar böyledir işte” diye kestirip atıyor.
AK Partili seçmen, “Hayırlı olsun” demekle yetiniyor. 
İYİ Partili seçmen ise, “Yazıklar olsun. Oylarımız haram olsun” diyor.
Ancak hangi partinin seçmeni olursa olsun bu konu milletin gündemini oluşturmuyor.
Millet ekonomik olarak iyice bunalmış durumda. Üstelik geleceğe ilişkin umutları da çok az. Hem iktidardan hem de muhalefetten yana yaka silkiyor. Yani özetlemek gerekirse aramızdan 85 yıl önce ayrılan bir dâhinin vaktiyle belirttiği gibi; “Millet, fakr-ü zaruret içinde harap ve bîtap düşmüş” durumda.