Temmuz’un ortasında başkan olduğunda şıpır şıpır terlemişti. Terlemesi ‘sıcaktan’ değildi...
Tesisler’e gidip koltuğa oturduğunda mahcuptu! Mahcubiyeti ‘yaptıklarından’ değildi...
Eskişehirspor’un bütün orduları terhis edilmiş, tüm cephanesine el konulmuştu. Eskişehirspor ‘Hasta Takım’ muamelesi görüyordu!
Elbette hepimizden çok biliyordu ahval ve şeraiti!
Göreve gelince ‘düşman çok’ diyenlere ‘yenilir’ dedi...
‘Topumuz tüfeğimiz yok’ diyenlere ‘bulunur’ dedi...
Neden böyle diyordu?
Kendisine ve camiaya güveniyordu.
Bu bir savaştı...
Ve Özeçoğlu yenildi...
Yenildi ama savaştan kaçmadı.
Yenildi ama teslim olmadı.
Yenildi ama son ana kadar savaştı.
Kim var diye sağına soluna bakmadı. Hücum dedi, saldırdı ama olmadı! Kimse gitmedi arkasından...
YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN!