Sıra Kırmızı Şimşekler de…

Dünyayı yasan boğan uçak kazalarından biri 1958 yılında Münih’te yaşanan ve Manchester United’in efsane kadrosundan 8 futbolcusunun yaşamını yitirdiği, bir o kadarının da sağ kalsa da futbol oynayamayacak kadar kötü yaralandığı kazadır.
Avrupa Kupası’nda Kızılyıldız’ı eleyen ve yarı finale çıkan, ingiltere kupası ve lig’de de zirveyi kovalayan ekip o günlerde darmadağın olmuştur.
Bazen dibi gördüğünüz, umutları tükettiğinizi sandığınız anlarda ortaya çıkan büyük, kutsal bir inanç ve başka zamanlarda tanık olmadığınız bir ruh aşılanır insana. İşte o günlerde Kırmızı Şeytanları ayağa kaldıran, bu ağır kayba ve yıldız futbolcularını kaybetmelerine rağmen onları bu travmadan zafere taşıyacak bir ruh oluşmuştur kendiliğinden.
Sağ kalan birkaç futbolcu ve onlara eşlik eden alt takımlardan ilave edilen gençler, çocuklar sürülmüştür sahaya.
İşte o acemi gençlerden kurulan ekip Avrupa Kupası yarı final ilk maçında Milan’ı mağlup etmeyi başarmış, rövanşı kaybetse de tüm dünya da kupanın onursal şampiyonu ilan edilmiştir. Gençlerin sırtladığı o takım yine o sezon FA kupasında finale kadar ilerlemiş ve taraflı tarafsız herkesin takdirini kazanırken belki de bugün Dünya’nın en başarılı, köklü zaferlerini elde eden bir takım haline gelmeyi işte o günlerde, o travma, o kaza sonrasında oluşan ruh ile başarmıştır.
Bu acı ama sonu zaferle biten hikayeyi yazdım. Çünkü önceki gün filmini izlerken yaşadığım hali ruhiyet Eskişehirspor’u ve içinde bulunduğumuz bu zor zamanda içimize dolan o ruhu ateşledi.
Çile çekmeye gönüllü futbolcularımızı, süper ligi bırakıp koşa koşa buraya gelen futbolcularımızı anımsattı. Sıkıntılara, puan silmelere, transfer yasaklarına rağmen inanmış taraftarımızı aklıma getirdi.
O yüzden hem futbolcularımız hem de taraftarımız bu filmi muhakkak izlesin derim.
Bazen daha yukarıya zıplamak için dibi görmek gerek. Biz de belki 10 yıl, 20 yıl, 30 yıl sonraki bir tarihi bugünden yazmaya başlayan neferleri olabiliriz bu davanın.
Bugünden itibaren bize düşen önümüze bakmak, kısa ve uzun vadeli hedeflere odaklanmak ve bu ruhu bozacak söylemleri bir kenara bırakmaktır.
Güçlü bir aile, güçlü bir camia olmak için önce dışarıya güçlü olduğumuzu göstermemiz gerekir. Bunu yapabilmek için de en uygun altyapının bugünlerde oluştuğunu görmemiz gerek.
Efsane aşklar nasıl çile doluysa, kiminde dağları delmek, kiminde çöllere düşmek ve sonunda hep bedel ödemek gerekiyorsa Efsane olmanın da altın kuralı çile çekmek. Ne kadar çile, ne kadar ısdırap o kadar büyük bir haz, gurur ve zafer var bu işin sonunda.
İnşallah sosyal medya’da olduğu kadar etkili olur ve şu stadyumu doldurursak kombinelerle, işte o zaman bu ruhun sahaya nasıl sirayet ettiğine canlı canlı tanık olacağız. O ruhun zaferini tarihe nakış diye işleyeceğiz ve Efsane nasıl olunurmuş bir kez daha göstereceğiz dosta düşmana ..
Kırmızı Şeytanlar başarmış , Hadi bakalım sıra Kırmızı Şimşekler de ..