Hayat elimizde!

Başlığımız pek klasik oldu… Evet gerçekten hayat bizim kendi elimizde! Eski zamanlarda bir kız çocuğu bir bilgenin yanında öğrenci olmuş. Bilge anlatmış kız çocuğu dinlemiş ve artık bilmediği hiçbir şey kalmamış. Ne sorsa, bilgi cevap veriyormuş… Kız çocuğu bir süre sonra artık öğrenebileceği bir şey kalmadığını düşünmüş. Sonra şöyle demiş:
-Bilgenin dahi bilemeyeceği bir soru bulayım… Düşünmüş, taşınmış ve sonra kardeşine şöyle demiş:
- Avucumun içine bir kelebek alacağım “Avucumun içinde bir kelebek var. Canlı mı, ölü mü?” diye bilgeye soracağım, ölü derse kelebeği serbest bırakacağım. Canlı derse, avucumu hafifçe bastıracağım. Sonra avucu kapalı bilgeye uzatmış ve sormuş:
– Avucumun içinde bir kelebek var; bilin bakalım canlı mı, ölü mü? Bilge, kızın gözlerine uzun uzun bakmış ve cevap vermiş:
– Senin elinde kızım senin elinde!
…/…
Hikaye bu… Hayat elimizde, kayıp gitmesine izin vermeyin!

Yaz tahtaya!

Barış Manço aramızdan ayrılalı tam 20 yıl olmuş. Menajeri Tamer Şahin’in Barış Manço’nun bilinmeyen yönlerini anlattığı ve yıllar önce yazdığı ‘Hala Yazıp Çizecek Birkaç Satırım Kaldı’ adlı kitabında sanatçı ile ilgili hiç bilinmeyen anılar yer alıyordu. Şahin’in kaleminden iki önemli anıyı paylaşmak istiyorum:
‘Barış Abi hiç para taşımazdı. Ödemeleri yanındakiler yapardı. Köprüden geçerken oradaki görevliye ‘yaz tahtaya’ der, sonra öderdi.
***
‘Konser için gittiğimiz Mersin’de Barış Abi, 5 yıldızlı otelin mağazasından bir mayo aldı ama verdiği para içine oturdu. Havuza girdi çıktı, baktım mayonun etiketi hala duruyor. Söyleyince, ‘Oğlum, o kadar para verdik; bırak da biraz hava atalım. Bir mayoyu kaça aldık, bırak da cimri diyenler görsün’ dedi