Başkanlık meselesi

Zor günler geçiren Eskişehirspor’da en kötüsü olmak üzere.
Kulüp onca borcu, sıkıntı ve derdiyle kaosa sürükleniyor. Nedeni sadece takımın Süper Lig’e yükselememesi değil. Elbette o da önemli ama daha sıkıntılı durumlar yaşanıyor.
Neler oluyor, derseniz…
En başta şu oluyor…
Kulübe kimse talip olmasın diye ah vah ediyoruz. Önümüze geleni borcu açıklıyoruz, pide kuyruğunda temliklerden bahsediyoruz, ödenecek kredileri anlatıyoruz, gelirlerin nasıl kasaya girmediğini haykırıp duruyoruz.
Böyle yaparak Eskişehirspor’a verdiğimiz zararın farkında mıyız? Bir dönem bu yönde yayın yaptım, köşe yazdım.
Bu kötü huyumuzu hemen terk etmeliyiz. Umutsuzluk adına ne varsa durup durup açıklamaktan vazgeçmeliyiz.
Halil Ünal ve arkadaşlarının ‘çelişkili’ hareketleri de karmaşayı artırıyor. Göreve devam edip etmeyeceklerine bir türlü karar veremiyorlar.
Oysa her şey ortada…
Ne olup ne olmayacağını en iyi kendileri biliyor. Buna rağmen bir yönetici ‘devam edecek gücümüz kalmadı, gelsin kim isterse anahtarı vereceğiz’ diyor. Aynı yöneticinin ağızından ertesi gün yaptığı toplantıda ‘şu kadar paraya ihtiyaç var’ cümlesi duyuluyor.
Bu belirsizlik takıma büyük zararı verir.
Eskişehirspor söz konusu olduğunda üzerine düşeni yapan, adeta mucize kabilinden işlere imza atan Ünal, bir an önce karar vermeli.
Takımın sahipsiz kalacağını sanmıyorum.
İlk andan itibaren bu yönde duyumlar alıyoruz.
Herkes gibi tahminlerimiz var. Başkanlık için ismi geçenler zaten uzun süredir ortalıkta dolaşan isimler.
İsmail Ilgaz…
Sinan Özeçoğlu…
Nebi Hatipoğlu…
Geçmişleri, yaptıkları, başarıları, çevreleri ve maddi imkânları belli. Kimsenin yüksek sesle itiraz edeceği kişiler değil.
Henüz harekete geçtiklerini duymadık.
Muhtemelen Ünal’ın karar vermesini bekliyorlar.
Ünal’ın arkasında camia desteği var. Delegeyi bilmiyorum! Ama bu işin ‘kongre salonuna’ bırakılmaması lazım.
Çok geç olmadan ‘başkanlık’ meselesi çözülmeli.