Baş üstündeler

Depremden sonra yeni bir aşamaya geçtik. Hayatta kalan milyonlarca vatandaşlarımız ata topraklarını terk edip, ülkenin başka yerlerine katar katar göçüyor. Eskişehir’e de 17 bin 500 depremzede vatandaşımız geldi. Buyursunlar; başımızın üzerinde yerleri var. Bu vatan hepimizin.
Uzmanlar depremzedelerin yüzde 15’inin gittikleri şehirde kaldığını belirtiyor. Bu rakamı neye göre söylediklerini bilmiyorum. Ancak vatandaşların memleketlerine geri dönmesi için güven ve işe ihtiyacı var. Türkiye’de zaten tarihte görülmedik büyüklükte bir ekonomi depremi yaşandı. Şimdi bunun üzerine gelen Büyük Maraş Depremi, işlerin hepten bozulmasına yol açacaktır. Dolayısıyla gelen depremzedelerin büyük kısmının bu şehirde kalacağını düşünüyorum. Tekrar edeyim; başımızın üzerinde yerleri var…
Biz nasıl oldu da buraya geldik? Nasıl oluyor da bir lokma ekmeğe muhtaç hâle geliyoruz? Nasıl oluyor da deprem binalarımızı yerle bir ediyor? Nasıl oluyor da ahlak depremi sıradanlaşıyor.
Düşünebiliyor musunuz bu ülkede 2 hafta önce 40 bin kişi aynı anda toprağa gömüldü ve bizler şimdi depremzede evlatlık kız çocuklarıyla evlenilmesi meselesini konuşuyoruz?
Kimse kusura bakmasın ancak milletçe çöküşün en büyük sebebi yine vatandaşın hatalarında gizli. Biz “Çalıyor ama çalışıyor” mantığını terk etmeden, daha çok kafamızı duvarlara vururuz.
 

Normal olmayı özledik

Tam umutlarımızın tükendiği anda transfer tahtasını açtık ve ara transfer sezonunu 17 futbolcuyu kadromuza alarak tamamladık. Ne demişler? Kul sıkışmayınca Hızır yetişmezmiş. Derdimize Hızır gibi yetişen tüm yöneticilerimize teşekkür ederiz.
Şu anda takımımız Antalya’da lige depremden dolayı verilen arayı çalışarak değerlendiriyor. Bizim takımın kampa gidebiliyor olması bile büyük bir ilerleme.
Mütevazı bütçemizle kamp yapıyoruz, kendimize göre transferler yapıyoruz ve diğer takımlar nasıl bir mücadelenin içindeyse, biz de onu yapıyoruz. Normal bir takım olmayı bile çok özlemişiz.