Bir başka Eskişehirspor!

Futbol bir taktik oyunudur. Oyuncularınızın iyi ya da kötü olması, taktiğinizden sonra önem kazanır.  Eskişehirspor’un bu sezon en büyük problemiydi bu. Sahada herhangi bir taktiğe bağlı olmadan bireysel yeteneklerle oynamaya çalışıyordu. Bazen takım birbirine tamamen yabancıyken, bazen de kenetleniyordu. Maçların büyük çoğunluğundan hüsranla ayrılmasını hep buna bağlamıştım.

Yılmaz Vural’ın takıma gelmesiyle bazı şeyler değişmeye başlamıştı. Geçen hafta gelen sakinlik sonrasında bu hafta gördüğümüz hırs ve disiplin. 
Eskişehirspor tam bir taktik disiplini ile sahadaydı. Herkes nerede duracağını, ne yapacağını biliyordu. Ve daha da önemlisi hırslıydı. Gerçi bu hırsı daha öncelerde kontrolsüz oyuna dönüşmüş ve görülen kartlarla takıma zarar vermişti. Ama bu hafta gördüğümüz hırs tamamen oyuna yansıtılmıştı. 
Değişiklik iyidir demiştik, içine girdiğin rutinden çıkartır. Başka bir hava katar, başka bir enerji verir insana. Yaptığı işi sevdirir.
Tam da böyle bir şey oldu Eskişehirspor’a, teknik direktör değişikliğinden sonra.

Sahadaki tüm oyuncular değişti. Yürüyerek oynayan, bireysel oynayıp top benden gitsin de ne olursa olsun diyen tüm oyuncular kadro dışı kalmıştı. Hepsinin yerine gençleşmiş, enerji dolu, kazanma hırsı yüklü, kendisi için değil takımı için mücadele eden oyuncular gelmişti. Kazanmak için canını dişine takanlar, tekmeye kafa atanlar, bir dakika bile durmadan koşanlar, isabetli şutlarla kaleyi zorlayanlar ve en önemlisi bu takıma inananlar. Yani futbol için, kazanmak için gereken her şey sahadaydı.

İsimleri değişmeyen kadroda böylesine bir fark yaratmak gerçekten muazzam bir şey. Futbol bir insanlık oyunudur. Küme düşmemek için yendiğin takımı küme düşme hattına attığın için üzülmektir ve sonraki maçları için başarı dilemek, onları desteklemektir.  Bu hafta oynanan maç küme düşme hattı için final niteliğindeydi. Aslında genel beklenti bu maçın sert geçeceği yönündeydi. Ama öyle olmadı. İki takım oyuncuları da birbirlerine karşı mümkün olduğunca centilmen yaklaştılar. Ki Eskişehirspor’un stres altındaki maçlarda kontrolünü nasıl kaybettiğini daha önce görmüştük. Bu maçta ise herkes hırsını rakibe değil, oyuna döktü. Ve bunun karşılığını da oyuna tamamen sahip olarak aldı.

Samsunsporlu oyuncularda da aynı durum vardı. Geriye düşmelerine rağmen sahada var olmaya çalıştılar. Oyun dışında başka şeylerle uğraşmadılar. 
Maç sonrasında küme düşme hattından çıktığı için mutlu olan Eskişehirliler, Samsunlular için üzüldü. Çünkü bunun nasıl bir duygu olduğunu en iyi onlar biliyordu.  İlk yarı 4-0 önde bitiren bir takıma devre arasında rakiple empati yapın diyebilecek tek antrenör de Yılmaz Vural olabilirdi herhalde.
Futbolda dostluk sahada başlayıp tribünde devam eder.

Maçın başında Süper Lig’de bile olmayan taraftar coşkusuyla sadece stadı değil adeta şehri kontrol altına almışsınız. Yarattığınız muhteşem atmosferle rakibi bloke etmiş, takımınızı ateşlendirmişsiniz. İlk yarıda gelen gollerle de rahatlamışsınız. Bir taraftarın en büyük mutluluğu böyle bir galibiyette büyük payın kendisinde olduğunu bilmek ve maç içerisinde bunun tadını çıkarmaktır herhalde.  Takımınızın rahat oyunuyla siz de rahatlamış ve artık tribünde şov yapıyorsunuz. Bir de bakıyorsunuz sahadaki dostluk tribüne de yansımış ve rakip taraftarlar da sizin şovunuza katılıyor. Siz de bunun karşılığında sadece onları alkışlamayıp sahadaki rakip takıma destek veriyorsunuz, moralleri bozulmasın diye. Böyle görüntüleri gördükçe, futbolun Anadolu takımlarıyla birlikte düzeleceğine dair umut doğuyor içime.

Şimdi denebilir ki, Eskişehirspor farkı açmasaydı böyle olmazdı. Ne sahada ne tribünde dostluk olurdu.  E boşuna dememişler “Önce can, sonra canan.” 
Daha öncelerde de çok gördük bunun örneklerini. Fark açılmamış olsaydı ve iki takım başabaş gitselerdi, belki böyle görüntüler olmazdı ama yine tribünler dost olarak ayrılırdı. Şimdi son üç haftaya girildi ve düşme hattındaki üç takımın da puanları eşitlendi.  Yani kalan maçlarda her takım kendi finalini oynayacak ve kazanma isteğini sahaya en iyi yansıtan iki takım sevinecek.  Eskişehirspor avantajı eline geçiren takım oldu. Bu havasını bozmadan önümüzdeki hafta rahatlamalı. Çünkü bu çekişme iki hafta daha devam edecek belli ki.