×

Taraftar hikayeleri - 1 / 26 Mart 2020

Her pazar erken kalkar, eve simit alır kahvaltıyı hazırlarım. Yine böyle bir pazar sabahı hanıma ‘Ben simit almaya gidiyorum’ dedim. Yolda arkadaşla karşılaştık ‘Hadi Es Es yalnız kalmasın Sivas’a deplasmana gidelim’ dedi...

EŞREF ÖZER

Simit almaya gidiyordum


Her pazar erken kalkar, eve simit alır kahvaltıyı hazırlarım. Yine böyle bir pazar sabahı hanıma ‘Ben simit almaya gidiyorum’ dedim. Yolda arkadaşla karşılaştık ‘Hadi Es Es yalnız kalmasın Sivas’a deplasmana gidelim’ dedi. Atladık deplasman arabasına Ankara’yı geçtik hanım aradı. ‘Çay hazır gelmiyor musun’ dedi. ‘Ben Ankara’dayım’ dedim. ‘İyi o zaman Ankara simidi yeriz’ dedi. Ben ‘Eskişehirspor-Sivasspor maçına Sivas’a gidiyorum’ dedim. telefonu direk kapattı. Barışmak için çok uğraşmıştım… O deplasmanda ilk defa giydiğimiz sarı formalarımızla Sivasspor’u 4-0 yenmiştik.

İBRAHİM AKPARA

Dalga geçiyor sandım


Yıl 2002 olması lazım. 2. Lig K1 Grubu’ndayız. Maltepespor-Eskişehirspor karşılaşması. Gökmeydan’da ikamet ediyordum. Sabah 8-9 suları evden ekmek almaya çıkmıştım. Her zamanki gibi üstümde forma olmasa da siyah kırmızı kıyafet vardı. Mahalle oluşumları çok iyiydi o zamanlar. Mahalledeki abilerimiz deplasman tayfa yapmış hareket edecekler bende elimde 2 tane ekmek onlara bakıyordum. Abilerden birisi geldi, ‘Nereye’ diye sordu. ‘Fırından ekmek aldım eve gidiyorum abi’ dedim. ‘Seni maça götüreyim mi?’ Diye teklif etti. Dalga geçiyor sandım sonra kendimi deplasman otobüsünde buldum. Evden ekmek almaya diye çıktım kendimi İstanbul’da buldum. Otobüse binerken komşumuz Metin amca vardı heyecanla ona bağırdım, ‘Amca ben deplasmana gidiyorum evdekilere haber edersin!’ diye. İçim de rahattı evdekilerin haberi var diye. 2-1 yenilmiştik Mustafa Sevgi atmıştı golümüzü. Sonuca üzülmüştüm ama hayatımda yaptığım ilk deplasmandı. Daha 14 yaşındaydım. Dönüşte evime kadar bıraktılar. Rahmetli babam bensiz nasıl gidersin diye tebessüm etmişti...

BURAK ZİNCİR

Orada olanlar hisseder


Bu sezon yani 2019-20… Ligin ikinci yarısına moralli başlamış bir takım, rüzgarı arkasına almış, bir önceki haftada Bursa’yı Bursa’da 1-0 devirmiş bir ‘İnanmışlar Ordusu’ ve kümede kalma yolunda iyice umutlanan taraftarlar… Buz gibi kış gününde yoğun kar yağışlı maçta bir yandan tribünden ‘karlar düşer, düşer düşer ağlarım’ bestesi söyleniyor, diğer yanda da sahada ‘Bizim Çocuklar’ rakibine karşı her anlamda üstünlük kurmuş, arka arkaya gelen gollerin ve maç sonunda galibiyetin tadı çıkarılıyor. Takım haftalardır kaybetmeyen Altınordu’yu 3-0 mağlup ediyor. Tüm tribünler o gün sonraki haftalarda olacaklardan habersizce anın tadı çıkartıyor. Çok farklı bir atmosferdi. Bunu sadece o gün orada olanlar hissedebilirdi.